
يا نزاعي که در ميان انديشمندان در نسبتشناسي دانش و فرهنگ و سياست مدرن، با علم و ادب ديني در جريان است. اين مناقشهها و منازعهها در يک نقطه کانوني به هم ميرسند و آن دکترين هر يک از حوزههاست.
حسن عباسي افزود: مساله سينماي ايران نه در بخش خصوصي يا در بخش دولتي آن است، نه در فرم و محتوا، بلکه مادام که اين سينما،خود را با استانداردها و هنجارهاي کن، ونيز، اسکار و...ميسنجد چون نگرش اصحاب آن سينما به هستي، عالم و انسان ،مبتني بر نگرههايي است که در بسياري از موارد در تقابل با انگارههاي قرآني قرار دارد، بطور طبيعي حساسيت برانگيز شده و در نتيجه اصطکاک و تقابل را بوجود آورده و لاجرم گروهي را به انصراف،دستهاي را به محافظهکاري و اندکي را نيز به رويارويي ميکشاند.
اين وضعيت موجب ناکارآمدي و به تعبير قرآني مسئله،زمينه فشل شدن سينما در اثر بروز بلاتکليفي مبنايي و چند دستگي ميشود.